Page 113 - Reliance Foundation School Koparkhairane - School Magazine - Zenith 2020-21
P. 113

Vihaan and the Spider                                   ³eMemJeer Dee³eg<³e peieC³eemeeþer


        There  once  was  a  boy  who  lived  in              ceuee Jeeìles Jeve JneJes, heMet he#ekeÀebvee peieJeC³eemeeþer
        Mumbai. His name was Vihaan. He was
                                                              ceuee Jeeìles efnjJeU JneJes, he=LJeer megboj keÀjC³eemeeþer
        always  scared  to  go  to  the  bathroom
                                                             ceuee Jeeìles cenemeeiej JneJes, peuemebheoe Jee{JeC³eemeeþer.
        because  last  week  there  was  a  spider
                                                               ceuee Jeeìles heJeve JneJes, meJee&vee éeeme osC³eemeeþer
        sleeping  in  the  bathtub  when  he  was
        going for a bath.                                ceuee Jeeìles ieeJes mece=Î JneJeerle, le©Ceebvee jespeieej ceceUC³eemeeþer

        One day when he had to take a bath, he            ceuee Jeeìles Òeot<eCe veä JneJes, Menjs jenC³ee³eesi³e nesC³eemeeþer
        met the same spider again. He nervously         ceuee Jeeìle KeUe[ eJepe³ee JneJele, Yeejlee®e veeJe meJeoj hemejC³eemeeþe
                                                                        f
                                                                            r
                                                                      t
                                                                s
                                                                   s
                                                                                                  t
                                                                                                              r
                                                                                                 &
                                                                                 s
                                                                                          s
        said, “Hi spider, can you please leave my
                                                              ceuee Jeeìles efJe%eevee®eer keÀeme OejeJeer, efvejesieer, mebheVe,
        bathroom?” “But I want to sit here and                         ³eMemJeer Dee³eg<³e peieC³eemeeþer
        have fun.” the spider replied. “Can't you
        go to someone else's bathroom and have                          Advait Kamath - V A
        fun, please?” I am afraid of you.” Vihaan
        said. “You are scared of me? You are bigger
        than  me  instead;  I  should  be  scared  of
        you.”  said the spider with a laugh. Vihaan
        said, “Okay, then. Do you want to be my
        friend?”  “Yes,  we  will  have  a  bath

        together.” replied the spider happily.

        From that day on, they were best friends
        forever, and Vihaan met the other friends
        of the spider. THE END

        Moral: We should always try to overcome
        our fears.

 Ikshita Thithe - V B
        Shreyans Jain - III A
                                                                   Vivaan Ruperalia  - III A


 मला वाटते  जीवन संदर आह.  करोना लवकर पळन जावो.
                                     ू
 े
 ु
                                                                     Adventurous Souls
 मला वाटत पोपट होऊन  हरवा- हरवा गार-गार,
 े
                       े
                                       ू
 े
 मला ह जीवन फार आवडत कारण  मला वाटत करोना लवकर पळन जावो,
 े
 राना मधनी  फ नी खावी फळ गोड ती फार.                              Let's climb the mountains of courage,
 े
 ु
                   ै
                                   े
 मी मा या  म ांवर खप  म करत. े  मी म  णींसोबत धमाल खळायला जाऊ.
 े
 ू
                                                                      Let's hop on the bus of hope
 े
 ं ु ु
 ू
 े
 मला वाटत होऊनी संदर  नळा-  नळा मोर,   मी मा या कटबावर खप  म करत. े  मला वाटत हा कोरोना लवकर पळन जावो,  Let life be an adventure,
 ु
                      े
                                        ू
 े
 ू
 नाचावे फलवन  पसारा छान -छान झोकदार.   मला माझ  यि तम व खप आवडत. े  आ ह  सार कट बय बाहर म त  फरायला जाऊ.  Into the unknown, let's navigate, let's venture!
 ु
 ु
                   े
                              े
                       ं ु ु
 मी  वतःवर खप  म करत. े                                           Set brand new goals for the new age,
 े
 ू
 मला वाटत होऊन उडावे फल पाख  छान -छान,
 े
 ु
                       े
 मला माझी शाळा खप आवडत. े  मला वाटत करोना लवकर पळन जावो,        Every shiny, pristine idea, let's encourage!
                                       ू
 ू
 फला फलावर ल मध चाखावा गाऊनीया मधर गाण.
 ु
 ु
 ु
                                           े
 माझ मा या  श कांवर खप  म आह. े   वमानात बसनी आकाशात भरार  घऊ.   Harness the winds of change we shall,
 े
 े
                         ु
 ू
 ू
 े
 ु
 ु
 ू
 े
 मला वाटत मी कोक ळ होऊन जावे दर उपवनी,    हणनच मी  हणत आय य खप संदर आह. े  मला वाटत करोना लवकर पळन जावो,  Build windmills instead of a wall!
 ू
                       े
                                       ू
 झाडावरती बसन गावी गोड-गोड गाणी.    आनंदानं जगा, आनंद  या, आनंद  या.  सव शाळा होऊन स , आ ह  शाळत म जा क .  Palasha Deshmukh - II A
 ू

                                      े
                          ु
 Soham Kallingapuram - V A  Adwita Bhardwaj - V A  Mahi Shah - V A
 110                                                       111
   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118